Verwonderland

Anneke (28) is (thuisblijf)moeder van drie meisjes: Hasse (6), Fenne (4 ) en Lore (2). Op haar eenentwintigste trouwde ze met haar eerste liefde Jan, en ze zijn 'nog steeds heel gelukkig samen.'

Tijdens Anneke's jaarstage van haar opleiding SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) liep ze vast. Anneke: 'Ik nam te veel verantwoordelijkheid op me en raakte zo’n beetje overspannen. In die periode vroeg ik me af wat ik nu ècht wilde, en het antwoord op die vraag was simpel: trouwen, kinderen krijgen en thuis blijven om voor de kinderen te zorgen. '

Anneke's wens kwam uit.

In 2008 startte Anneke haar blog Verwonderland om zichzelf te ontdekken en anderen te inspireren. Dit is Anneke's verhaal!

De geboorte van Anneke's gezin

Terwijl ik nog op de opleiding zat zijn we getrouwd, en ik ben hoogzwanger afgestudeerd. Ik heb mijn studie afgemaakt voor het geval de muren op me af zouden komen als ik thuis zou zitten met een kind. Niet dat ik zelf verwachtte dat dat zou gebeuren, ik verveel me nooit, maar je weet dat niet van tevoren.

Twee maanden na mijn afstuderen werd Hasse geboren; ik heb dus nooit een ‘echte’ betaalde baan gehad buiten weekend- en vakantiebaantjes en stages ed, maar ik heb me sindsdien nog geen seconde verveeld: ten eerste natuurlijk de zorg voor de kinderen, daarnaast heb ik altijd veel geknutseld, ik heb een tijdje voor onze kinderen schoolachtige thema’s uitgewerkt en uitgevoerd (soort van pré-thuisonderwijs), ik ben mede coördinator van de Kinder-Doe-Dag bij onze plaatselijke IVN-afdeling.

Na de geboorte van Lore was mijn droom om drie kinderen te ‘hebben’ vervuld en vroeg ik me weer af ‘en nu?’. De zorg voor de kinderen blijft bij mij nr 1, maar ik ben niet alleen maar mamma, ik ben ook nog Anneke. Ik ben dus op zoek gegaan naar mogelijkheden om beide kanten van mezelf te kunnen combineren...

Het ontstaan van Verwonderland

Op 25 januari 2008 begon ik met het schrijven van een blog: Verwonderland. Verwonderland is ontstaan uit mijn behoefte om te schrijven. Ik heb schrijven altijd leuk gevonden, en liep al een tijd rond met het idee een boek te schrijven. Maar omdat ik daar de tijd en rust niet voor kon nemen, leek een blog me een goede oplossing: er hoeft niks àf, je hebt directer contact met je lezers, je loopt geen grote risico’s, je hoeft niet op zoek naar een uitgever enz.

Het schrijven voor Verwonderland bevalt me erg goed, en het lijkt wel of Verwonderland vanzelf met me mee groeit, of is het juist andersom? Wat ik schrijf voor Verwonderland heeft naast mijn eigen behoefte vervullen, eigenlijk maar één ander doel: mensen inspireren.

Verwonderland is voor mij een droom die is uitgekomen. Alleen ziet die droom er anders uit dan ik vantevoren gedacht had… Het is geen boek, maar een blog, maar dat geeft tegelijkertijd ook wel veel meer mogelijkheden!

In Verwonderland vallen dingen samen; ideeën van vroeger, dromen over de toekomst, maar vooral wat ik nu ben, wat ik nu doe, wat ik nu leer. Om het maar eens even zwaar te zeggen: ik heb mijzelf als doel gesteld om in dit leven mensen te mogen inspireren door mezelf te zijn.

Doordat ik zelf groei, groeit Verwonderland, maar Verwonderland groeit soms ook ‘zelf’ en dan groei ik mee

De naam 'Verwonderland'

De naam Verwonderland bedacht ik ongeveer zes jaar geleden als een concept.Ik was toen erg bezig met wat we belangrijk vonden in de opvoeding, wat belangrijke peilers daarin moesten zijn, kortom; wat ik zelf belangrijk vond. Jan en ik zijn allebei mensen die ons over gewone dingen kunnen verwonderen. Onze maatschappij zit tegenwoordig vaak zo in elkaar dat mensen voorbij gaan aan kleine dingen, terwijl juist het kleine, gewone zo wonderlijk mooi kan zijn. Ik wil mensen graag inspireren en ze laten zien dat ons eigen land (of eigenlijk de hele wereld) een Verwonderland kan zijn, als je maar open staat om de wondelijke dingen te zien!

Onderdeel van dat concept van toen was een ‘bedrijfje’ voor het verhuren van thema-kisten voor kinderfeestjes. Dat is nooit van de grond gekomen omdat ik er toen nog niet klaar voor was.

De Verwonderwinkel

Uit Verwonderland werd de Verwonderwinkel geboren. Directe aanleiding was de bruiloft van mijn zus en de koffertjes die ik maakte voor de bruidskinderen. Met die thema-koffertjes waar lekkere een leuke speel-dingetjes in zaten, konden de kinderen zich de hele dag goed vermaken. Anderen reageerden zo enthousiast op dit idee (en ik vond het zelf natuurlijk ook erg leuk!) dat ik besloot om een soort van winkeltje te starten.

Het winkeltje dat nu op mijn blog staat is nog geen ‘echt’ winkeltje. Ik ben bezig met een officiële webwinkel maken, maar hoe ik dat allemaal precies wil aanpakken weet ik nog niet. Ik heb er ook geen haast mee, want we kunnen nu ook prima rondkomen. Voor mij is de VerwonderWinkel meer een verlengstuk van het concept ‘Verwonderland’ en een middel om mijn ideeën in de wereld te brengen.

Sinds ik aan het bloggen ben, en Verwonderland dus bestaat, heb ik gemerkt dat dingen vaak een eigen richting op gaan. Alsof ik in een bootje zit en wel kan roeien, maar af en toe raak ik in een stroomversnelling of zit ik vast in het riet. Omdat ik niet hoef te leven van de Verwonderwinkel, heb ik dus geen vastomlijnde plannen voor de toekomst. Ik zou het leuk vinden als ik in de toekomst (als de meisjes straks allemaal op school zitten en ik ‘niks’ meer te doen heb) me bezig kan houden met het maken van leuke spulletjes om te verkopen. Daarom ben ik nu al een beetje bezig om voor mezelf uit te vogelen wat ik leuk vind, wat leuk is om te verkopen enz.

Inspiratiebronnen

Een groot deel van de dingen die ik maak, maak ik omdat ik het leuk vind om te maken. Ik houd enorm veel van thema’s en daardoor komt van het een vaak het ander. Voor het maken van de seizoenstafels laat ik me inspireren door de Vrije School, maar vooral ook door de natuur. Ik vind het belangrijk dat kinderen contact hebben met de natuur, er zorg voor dragen, en dat kan volgens mij alleen als je ze in contact brengt met de natuur. Binnenshuis kan dat d.m.v een seizoenstafel. Ik kijk ook veel op andere blogs rond om inspiratie op te doen.

Ik ben graag op spiritueel en religieus vlak bezig, dat wil zeggen dat ik graag over dergelijke onderwerpen nadenk en praat, maar ik ben niet godsdienstig. Ik vind veel inspiratie in de diverse cycli van het leven / de natuur (dag-nacht, de seizoenen, geboorte-groei-overlijden-wederopstanding) Deze cycli vind je vooral terug bij de dingen die ik maak voor de seizoenstafels. De symboliek van sprookjes vind ik ook erg boeiend en daar knutsel ik ook regelmatig dingen over.

Workshops en Knutsel-Frutsel avonden

Ik geef workshops èn ik organiseer Knutsel-Frutsel avonden. Die Knutsel-Frutsel-avonden ben ik ruim een jaar geleden begonnen omdat ik elke woensdagavond alleen zat te knutselen. Het leek me gezellig om familie en vriendinnen wat vaker te zien en te spreken en bedacht de Knutsel-Frutsel-avonden. Die avonden zijn gewoon gratis. Wie zin heeft om iets te knutselen doet dat, wie alleen zin heeft om te kletsen, komt gewoon kletsen!

De workshops zijn ontstaan toen iemand mij vroeg om een workshop natvilten te geven. Ik kan best een beetje vilten, maar volleerd ben ik geenszins. Ik heb toen ‘ja’ gezegd, omdat ik het geven van workshops wel bij mijn doelstelling van mensen inspireren (en aan het knutselen/creëren krijgen) past. Omdat ik het erg leuk vond om te doen, wil ik vaker dergelijke workshops gaan geven. Voor de workshops vraag ik wel geld, maar niet enorm veel omdat ik mezelf geen volleerde juf vind (en dat ook nooit hoop te worden) en omdat ik liever veel mensen inspireer dan al knutselend rijk word.

Ik heb tot dusver twee workshops op locatie gegeven aan twee redelijk grote groepen (8 personen). Ik geef liever een workshop aan maximaal 6 personen omdat ik dan de boel beter kan begeleiden. Naast de workshops op locatie geef ik ook workshops bij mij thuis. Daar is maar plaats voor maximaal 4 personen. Een workshop duurt ongeveer 2 uur en in die tijd doe ik voor hoe je bv een bloem, kerstbal of paasei kunt natvilten. Ik laat zoveel mogelijk over aan de inspiratie van de mensen zelf. Bijvoorbeeld welke kleur en vorm, ruimte voor eigen ideeën en hoe je die in kunt passen enz.

Kleuren speuren in Verwonderland

Afgelopen zomer heb ik met een vriendin vijf middagen voor kinderen van vier tot tien georganiseerd onder de noemer 'Kleuren speuren in Verwonderland'. We begonnen de middagen met een echte 'Verwonder-song' en een kort verhaal, om vervolgens in twee groepen (ingedeeld naar leeftijd) de natuur in te trekken. In aansluiting daarop een low-budget knutsel-activiteit en de kinderen hadden weer een leuke middag gehad!

Deze zomervakantie organiseren we weer nieuwe activiteiten en als het goed is komt er ook nog een boekje uit met de activiteiten die we hebben gedaan, zodat anderen ze ook in hun eigen woonplaats uit zouden kunnen voeren.

Nieuwsgierig geworden?

Bezoek dan snel Anneke's blog: Verwonderland